Apabila
che kak melihat wajah anak-anak klien JKM, sayu je rasa hati. Simpati pada
nasib mereka. Mereka bukan anak yatim. Masih mempunyai bapa. Walaupun ikatan
suami isteri terputus dan terdapat gelaran bekas isteri dan bekas suami, namun
tiada gelaran bekas bapa dan bekas anak. Maksudnya, hubungan anak dan bapa
tidak akan terputus sampai bila-bila.
Apabila
bercerai, jarang benar che kak dengar si bapa memberi nafkah kepada anak-anak.
Terkontang kanting si ibu mencari rezeki untuk menyara anak-anak. Amat malang
bagi si ibu sebelum bercerai hanya bergantung sepenuhnya kepada suami.
Persoalan
jodoh hanya Allah saja yang tahu. Namun sebagai bapa, tanggungjawab terhadap
anak tidak terhenti walaupun selepas bercerai. Tetap wajib memberi nafkah
kepada anak-anak walaupun tinggal bersama dengan bekas isteri.
Hati
che kak rasa pilu melihat si anak yang berusia 12 tahun yang akan menghadapi
peperiksaan UPSR nanti, telah bersusah payah mencari rezeki di sekitar tempat
pembuangan sampah bersama ibunya. Dah biasa sangat tak bawa duit saku ke
sekolah. Dah biasa sangat menahan lapar sebab kehabisan makanan kat rumah
termasuk beras.
Apabila
che kak bertanyakan sama ada ayah ada bagi duit belanja dan katanya tak bagi duit
belanja.
Tergamak
si bapa melihat anak-anaknya bersekolah dengan tidak sempurna. Tiada baju
sekolah baru, tiada buku, tiada duit saku. Bagaimana si anak nak belajar dengan
sempurna sedangkan keperluan asas seperi makan minum pun tidak terjaga dengan
baik.
Baik
si bapa yang kaya atau yang miskin, susah nak tengok si bapa memberi nafkah
tanpa culas. Tak usah kalian berbangga dengan kelelakian anda, kalau kedekut
nak beri nafkah anak.
Walaupun
mahkamah boleh memerintahkan seorang lelaki membayar nafkah anaknya jika enggan
atau cuai, namun bekas isteri bukan tidak mahu membuat tuntutan nafkah tetapi
malas nak buang masa dan duit untuk buat tuntutan.
Wahai
kaum bapa, tahukah anda apa maksud NAFKAH? Adakah anda rasa rugi beri
nafkah? Adakah anda rasa jatuh msikin
kalau bagi nafkah?
NAFKAH
bermaksud keperluan asas manusia untuk hidup atau dikenali sebagai sara hidup. Tujuannya
untuk meneruskan kehidupan. Keperluan asas iaitu makanan, minuman, pakaian,
tempat tinggal, pendidikan, kesihatan (ubat), keselamatan perlindungan dan
kebajikan. Bil-bil utiliti pun termasuk dalam senarai nafkah.
Kenapa
tanggungjawab memberi nafkah terletak pada bahu lelaki? Suami mempunyai
tanggungjawab menanggung nafkah isteri, manakala sebagai bapa pula menanggung
nafkah anak. Sekurang-kurangnya sehingga anak lelaki mencapai umur baligh atau
18 tahun dan anak perempuan sehingga berkahwin menurut mazhab Syafie dan Maliki.
Apabila
anak lelaki berusia melebihi 18 tahun, sihat dan berupaya menyara diri sendiri,
barulah tidak menjadi tanggungan ke atas si bapa. Tetapi sebaik-baiknya saralah
anak sampai mereka dah habis belajar universiti.
Bertambah
beban pada masa yang sama si ibu terpaksa menjaga anak OKU. Mana nak fikir cari
duit lagi, mana nak fikir jaga anak-anak lagi, mengurus anak OKU lagi. Sekurang-kurangnya
dengan adanya nafkah dari bekas suami, ringan beban si ibu.
Apabila
si bapa dah tua dan tidak mampu untuk bekerja lagi, baru terhegeh-hegeh nak
cari dan mengaku anak. Apabila si anak tidak mahu membantu akibat ‘kecil hati’
dengan kelakuan si bapa, pandai pula kata anak derhaka. Walhal si bapa yang
terlebih dahulu ‘derhaka’ kepada anak.
Pandai
buat anak, tapi buat-buat tak pandai nak bagi nafkah anak. Bekas isteri tak
sempat nak kaya pun dengan duit nafkah anak tu kalau bagi pun. Katanya JKM kan ada....
Comments
Post a Comment